شهرام ماهی - عضو هیات علمی گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام.
مرضیه منصوری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقی
مریم حسن بیگی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقی
کوروش سایه میری - عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام.

زمینه و هدف: فرسودگی شغلی فرایندی از خستگی جسمی و روانی است که در اثر فشار هیجانی ثابت و پی در پی ناشی از درگیری دراز مدت در انسان ایجاد م یشود. حرفه پرستاری یکی از مشاغل پرفشار در شاخ ههای پزشکی است. وجود عوامل فشارزا در این حرفه م یتواند پرستاران را آماده به فرسودگی شغلی و مشکلات روا نشناختی کند. این پژوهش به منظور تعین رابطه ویژگ یهای شخصیتی و تا بآوری با فرسودگی شغلی پرستاران زن بیمارستا نهای شهر ایلام انجام گرفت. مواد و رو شها: این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بود. برای دس تیابی به هدف پژوهش تعداد 103 پرستار از 145 پرستار مشغول به کار در بیمارستا نهای مصطفی خمینی، شفاء و امام خمینی انتخاب شده، با استفاده از پرسشنام ههای؛ درو نگرایی و برو نگرایی، فرسودگی شغلی و تا بآوری پاسخ گفتند. داد هها به وسیله آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون آزمون F مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافت هها: یافت هها نشان داد که بین فرسودگی و متغیرهای درو نگرایی و تا بآوری رابطه معنا داری وجود دارد؛ و بین فرسودگی و برون گرایی رابطه معنا داری وجود ندارد. نتیجه گیری: در نهایت، بر اساس نتایج پژوهش ، توجه فزاینده به فرسودگی شغلی پرستاران از طریق آموزش شناخت ویژگ یهای شخصیتی و تاب آوری آنان پیشنهاد م یشود

درو نگرایی و برو نگرایی، تا بآوری، فرسودگی شغلی، پرستاران