محدثه آقایی - دانشجوی رشته ی میکروبیولوژی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان

هلیکوباکتر پیلوری یک باکتری اسپیرالیفرم تاژکدار گرم منفی با اندازه حدود ۳ میکرومتر است که زیستگاه مناسب خود را در محیط اسیدی پیدا می کند. این میکروارگانیسم به شدت با بیماری های جدی دستگاه گوارش فوقانی مانند گاستریت مزمن، زخم معده، زخم اثنی عشر و سرطان معده مرتبط است و در گروه سرطان زا طبقه بندی می شود. ژنوتیپ هلیکوباکتر پیلوری، پلی مورفیسم های ژن میزبان و عوامل محیطی نوع بیماری القایی را تعیین می کنند . با این حال، شیوع آن در مناطق مختلف جغرافیایی متفاوت است و تحت تاثیر عوامل متعددی است. درمانهای ریشهکنی این باکتری به طور گسترده برای بهبود التهاب مخاط معده، ترویج بهبود زخم، و کاهش بروز سرطان معده و مرگ ومیر مرتبط با آن انجام میشود. علی رغم تلاشهای فراوان اخیر برای معرفی رژیمهای درمانی جدید برای مبارزه با این پاتوژن، درمان هلیکوباکتر پیلوری هنوز در بیش از ۲۰ درصد بیماران شکست میخورد، که عمدتا به دلیل افزایش شیوع سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک است. هدف این مقاله بازبینی استراتژی های درمانی برای درمان هلیکوباکتر پیلوری در زمینه مقاومت آنتی بیوتیکی و تمرکز بردرمان های جایگزین و مکمل است. این مقاله بر اساس مطالعات مربوطه بازیابی شده آماده شده است. درنتیجه ، رویکردهای درمانی جایگزین به ویژه روش های مکملی پروبیوتیک ها، بره موم و عسل، نانو ذرات نقره سنتز شده بیولوژیکی و ترکیبات پلی فنل (کورکومین، کرنبری، سیر، و کلم بروکلی) به عنوان مهارکننده های خوبی شناخته میشوند که میتوانند در درمان هلیکوباکتر پیلوری برای بهبود سلامت انسان استفاده شوند.

هلیکوباکتر پیلوری، درمان، ریشه کنی، عفونت دستگاه گوارش ،سرطان معده ،ونوپرازان، درمان سه گانه