ویدا شیرمحمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه بوعلی سینا
ابراهیم مولوی - استادیار طراحی شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه بوعلی سینا
ساره حسینی - دکتری مدیریت جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

زیرساخت سبز و آبی پاسخی به نیاز امروزی بشر در جهت دستیابی به توسعه ی پایدار است و میتوان آن را رهیافتی دانست که ضمن تمرکز بر حفاظت از اکوسیستمهای طبیعی و عملکرد آنها و با درنظرگرفتن نیاز انسان به حضور و برقراری ارتباط با طبیعت، چهارچوبی جامع را در جهت پایداری محیطی، اجتماعی و اقتصادی فراهم می آورد. پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای کیفی بوده که به روش»توصیفی- تحلیلی« انجام شده است و منابع اسنادی و کتابخانه ای بخش مهمی از آن را شامل میشود. در این نوشتار پس از معرفی زیرساخت سبز و آبی بهعنوان ابزاری نوین و کارآمد در تحقق اهداف توسعه شهر سبز پایدار و برشمردن مزایای آن، اهمیت توجه به شبکه زیرساخت سبز و آبی در توسعه شهر سبز پایدار مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسیهای انجام شده نشان داد زیرساخت سبز و آبی نقش موثری در بهبود توسعه شهر سبز پایدار دارد و باید جهت بهره مندی از مزایای آن، در طراحی شهری مورد توجه قرار گیرد.

خدمات اکوسیستم، شهرسازی، زیرساخت سبز، توسعه پایدار