علی اصغر رضوانی - دانشیار گروه جغرافیا برنامه ریزی شهری واحد دانشگاه تهران مرکز
آزیتا رجبی - دانشیار گروه جغرافیا برنامه ریزیشهری واحد دانشگاه تهران مرکز
آذر بهارستانی - ،دانشجوی دکترا جغرافیا وبرنامه ریزیشهری ،واحد دانشگاه تهران مرکز
علی اصغر رضوانی - دانشیار گروه جغرافیا برنامه ریزی شهری واحد دانشگاه تهران مرکز

با توجه به عدم وجود مطالعات و منابع کافی در ارتباط با وضعیت حمل و نقل معلولین و ضعف در حوزه حمل و نقل معلولین در ایران، این پژوهش با هدف بررسی ساماندهی و بهینه سازی خطوط BRT برای معلولین و راهبردهای آن در راستای عدالت اجتماعی انجام شد. این پژوهش ازجمله تحقیقات توسعه ای با رویکرد توصیفی –تحلیلی بود که در بستر مطالعات آمیخته کمی-کیفی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل ۳۰ نفر از کارشناسان و خبرگان ازجمله اساتید دانشگاه و خبرگان علمی، کارشناسان، مدیران، برنامه ریزان درزمینه استفاده BRT برای معلولین و در بخش کمی شامل افراد معلول استفاده کننده از BRT بود که در هفته دستکم یکبار از اتوبوسBRT استفاده می کنند. از میان این افراد تعداد ۲۱۷ نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها به صورت مصاحبه و توزیع پرسشنامه بود و داده ها با استفاده از آزمون T-Test و همبستگی با SPSS و SWOT تجزیه و تحلیل شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان می دهد که میان راهبردهای لازم جهت ساماندهی و بهینه سازی خطوط BRT برای معلولین و اجرای عدالت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد (r=۰/۸۰) و تدوین راهبردهای لازم جهت ساماندهی و بهینه سازی خطوط BRT برای معلولین، بر اجرای عدالت اجتماعی موثر است .(p<۰/۰۵) بنابراین می توان گفت طراحی وسایل حمل و نقل مناسب برای معلولین زمینه ایجاد زیرساخت های عدالت اجتماعی را برای این قشر از جامعه فراهم می کند.

تهران، حمل و نقل عمومی، عدالت اجتماعی، معلولین