پیش‌بینی تغییرات اقلیمی با استفاده از روش کاهش مقیاس آماری در شمال کشور
Publish place: 3rd National Congress on Civil Engineering
Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,465
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCCE03_265
تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1385
Abstract:
یکی از روشهای پیش بینی تغییرات اقلیمی استفاده از داده های بدست آمده از خروجی مدلهای جهانی اقلیمGCM (Global Climate Models( است. مدلهای GCM یا شبکه بندی جو زمین و استفاده از روش های عددی، معادلات حاکم بر جو را حل کرده و پارامترهای جوی از قبیل درجه حرارت، فشار، رطوبت نسبی و ... را در کره های شبکه محاسبه می کنند. قدرت تفکیک مدلهای GCM به حدود 40000 کیلومتر مربع می رسد. فاصله زیاد گره های شبکه از یکدیگر استفاده از این مئل را برای مطالعات هیدرولوژیکی ناممکن می سازد. امروزه از روش هایی موسوم به کاهش مقیاس آماری و دینامیکی (Statistical and Dynamical Downscaling)برای حل این مشکل استفاده می شود. روش کاهش مقیاس ماری، رابطه ای بین خروجی های GCM به عنوان متغیر مستقل و پارامتری که می خواهیم پیش بینی کنیم ( بارندگیع درجه حرارت حداکثر و حداقل) به عنوان متغیر وابسطه، برقرار می کند. این متغیرها در مقیاس روزانه برای یک دوره طولانی مدت ( حداقل 15 سال) برای محاسبه ضرایب مدل استفاده می شوند. در این تحقیق عملکرد روش کاهش مقیاس آماری در شمال ایران مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده موفقیت این روش در مدل کردن درجه حرارت است، اما مدل بارندگی دارای دقت کمتری است.
Keywords:
Authors
روح اله احمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی اصفهان
مسعودرضا حسامی کرمانی
استادیار دانشگاه مهندسی عمران دانشگاه شهید باهنر کرمان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :