سمیه عبدی باری - دبیر هنرستان

هدف تحقیق حاضر تغییر سبک زندگی و نقش خانه و مدرسه در ارتقاء کیفیت آموزشی مجازی تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر ارومیه. می باشد. روش کار: جامعه آماری مشتمل بر ۱۴۰۳۱ از دانش آموزان مدارس متوسطه اول بودند که با استفاده از فرمول کوکران، ۳۷۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود و به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از سه پرسشنامه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت واکر و همکاران (۱۹۷۸) کیفیت زندگی مدرسه سلطانی و همکاران ( ۱۳۹۰) و پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک ( ۱۳۹۴) استفاده شد. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS با روش های آماری توصیفی و استنباطی )همبستگی و رگرسیون گام به گام( مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. و رگرسیون گام به گام( مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سلامت، مدیریت استرس حمایت بین فردی و خودشکوفایی( با کیفیت زندگی مدرسه و سازگاری تحصیلی دانش آموزان در فضای مجازی دوره اول متوسطه سرچهان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: هر شش بعد سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت )تغذیه، ورزش، مسئولیت پذیری در مورد سلامت، مدیریت استرس حمایت بین فردی و آموزش مجازی( ۸۱% توانایی پیش بینی کیفیت زندگی مدرسه و ۸۶% توانایی پیش بینی سازگاری تحصیلی دانش آموزان دوره اول متوسطه سرچهان را دارند. لذا پیشنهاد می گردد از نتایج این تحقیق برای ارتقا کیفیت زندگی مدرسه و سازگاری تحصیلی دانش آموزان در فضای مجازی استفاده شود.

سبک زندگی، ارتقا دهنده سلامت، کیفیت زندگی، آموزش مجازی