یوسف شفاهی - استادیار گروه برنامه ریزی حمل و نقل دانشکده عمران دانشگاه صنعتی شریف
بهزاد کریمی ورزرد علیا - کارشناس ارشد حمل و نقل دانشگاه صنعتی شریف تهران

روزانه افراد زیادی در معرض تصادفات یا بیماریهایی نظیر حمله قلبی و مسمومیتها قرار می گیرند که احتیاج به دریافت تمهیدات فوری برای نجات دارند. اولین گام که در این گونه موارد برای نجات جان انسانهای درگیر مطرح می سود اعزام کمکهای اولیه پزشکی است. کمکهای اولیه پزشکی معمولا توسط مراکز خدمات فوریتهای پزشکی ارایه می شود. برای کمک گرفتن از مراکز فوریتهای پزشکی، به طور معمول، با شماره گیری یک تلفن سه رقمی به نزدیکترین مرکز فرماندهی منطقه ای متصل شده و این مرکز از طریق ارتباط رادیویی، نزدیکترین پایگاه ( پایگاهها) به محل متقاضی، اعلام ماموریت می کند. یکی از مهمترین پارامترها در ارایه با کیفیت خدمات فوریتهای پزشکی، زمان ارایه این خدمات است. محل پایگاههای خدمات فوریتهای پزشکی نقش بسیار اساسی در کاهش زمان پاسخ به تقاضا دارد، و از این رو مکانیابی این پایگاهها در سطح شهرها به خصوص کلانشهرها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. تعیین محل و تعداد پایگاهها و آمبولانسها با استفاده از مدلهای مکانیابی صورت می پذیرد. هدف این مدلها عمدتا بدست آوردن حدامثر مورد بررسی قرار گرفته و نقاط قوت و ضعف آنها مشخص شده است. سپس، با در نظر گرفتن این تجربیات، به ارایه یک مدل مکانیابی مراکز خدمات پزشکی برای یک کلانشهر پرداخته می شود.

خدمات فوریتهای پزشکی ، مکانیابی ، مدلهای ریاضی