شیوا آبشناس - دانشجوی کارشناسی ارشد مرمت شهری دانشگاه آزاداسلامی واحد علوم تحقیقات تهران
وحدانه فولادی - دکتری تخصصی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران

امروزه با گذر زمان و تغیر الگوهای زندگی ، تمایل ساکنان برای زندگی در بافت های تاریخی کم شده است. همچنین در بعضیموارد هم حس تعلق ساکنان به بافت آنقدر کم شده که منجر به ترک محل زندگی و در نهایت متروکه شدن قسمت هایی از بافتشده است. مردم رکن اصلی حیات شهرها هستند و در احیای بافت های تاریخی باید حضور آن ها را تضمین کرد. حضور مردم دربافت موجب درگیر شدن آن ها با محیط زندگی خود و در نتیجه باعث حساس شدن آن ها به محل زندگی خود می شود همینطورمشاغل بومی ایران یکی از مهمترین آثار فرهنگی ایران در سطح جهان هستند که فرآورده های آنها می توانند در جهان سفر کردهو ایران را به دنیا معرفی کنند، اما متاسفانه بی توجهی به مشاغل بومی به ویژه روستایی ایران که متناسب با ساختار و بافت هرروستا در مناطق مختلف، متفاوت بوده باعث شده تا نه تنها ساختار بسیاری از روستا ها دستخوش تغییر شود بلکه با گذر زماناستادان مشاغل و به تبع آن خود مشاغل از بین رفته اند،و با توجه به اینکه در روستای ابیانه طبق تجربه قبلی مشاغل بومی ازراسته اصلی روستا به خارج از راسته اصلی منتقل داده شده است و موجب استقبال مردمی واقع نگردیده است و درنهایت دوبارهبه راسته اصلی بازگشته است در نتیجه ما با طراحی و مرمت راسته اصلی از جمله طراحی غرفه فروش آثار سنتی،کاور کردن سیمهای برق ،نور پردازی در شب،مرمت کاهگل دیواره ها و مرمت کفسازی،طراحی سنگ ازاره،طراحی سرویس بهداشتی عمومی وطراحی فضای سبز و تفریحی سعی در این داریم که راسته اصلی روستا ابیانه را ساماندهی کنیم.

مرمت،مشارکت مردمی،راسته اصلی،روستای ابیانه