علی اکبر میراخورلی - کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه پست سازمانی مسئول دفتر فنی شهرداری گرمسار

صنعت ساختمان، از صنایع مهم و رو به رشد در کشورهای در حال تو سعه است . این صنعت مستقیما براقتصاد، اجتماع ومحیط زیست اثرگذار بوده، لذا سیاست گذاری و تصمیم گیری های مناسب در آن، گامی موثر در جهت محقق شدن معیارهایتوسعه یایدار خواهد بود. آثار زیست محیطی قابل توجه ساختمان ها در چرخه حیات پروژه، به دلیل سهم قابل توجه تولید و انتشار CO۲ تولید پسمند و استفاده از منابع طبیعی و انرژی (مخصوصا انرژی های تجدیدناپذیر) ، رعایت الزامات مرتبط با حوزه پایداری را در مرکز توجهات قرار داده است. در این شرایط، بکارگیری منابع و مصالح پایدار می تواند در استفاده بهینه از منابع و بالطبع آن حفظ منابع طبیعی، کاهش پسماندهای تولیدی ناشی از تخریب یا ساخت ساختمان ها، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و کاهش آسیب های وارده به محیط زیست نقشی انکارناپذیر ایفا نماید. لذا این مقاله بر ان است تا با بررسی اهمیت مصالح پایدار در سیستم های LEED و BREEAM بعنوان مهم ترین سیستم های ارزیابی و امتیازدهی زیست محیطی در جهان، ملاحظات مرتبط با فرآیند بومی سازی این مفاهیم را با هدف بسترسازی مناسب برای استفاده از منابع و مصالح پایدار در ساخت و ساز کشور و بالطبع آن استقرار مفاهیم توسعه پایدار در این صنعت تشریح نماید. تدوین طرح یکپارچه جمع آوری تفکیک وانبارش زباله ها در دوره بهره برداری ساختمان، استفاده مجدد ازمصالح ناشی از تخریب ساختمان های فرسوده، بکارگیری مواد جایگزین سیمان و بتن بازیافتی و تمرکز بر مصالح بومی در کنار تلاش برای تدوین یک سیستم جامع و بومی ارزیابی پایداری ساختمان ها را می توان از جمله پیشنهادات ارائه شده در این مقاله دانست.

محیط زیست ، توسعه یایدار ، سیستم ساختمانی ، انتخاب مصالح.