سنجش پایداری مکانیزم های خود ترمیمی و بررسی پیشرفت های اخیر دربتن و آسفالت خود ترمیم شونده
عنوان مقاله: سنجش پایداری مکانیزم های خود ترمیمی و بررسی پیشرفت های اخیر دربتن و آسفالت خود ترمیم شونده
شناسه ملی مقاله: UVCONF04_063
منتشر شده در چهارمین کنفرانس بین المللی فناوری های نوین در مهندسی معماری و شهرسازی ایران در سال 1401
شناسه ملی مقاله: UVCONF04_063
منتشر شده در چهارمین کنفرانس بین المللی فناوری های نوین در مهندسی معماری و شهرسازی ایران در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی اکبر میراخورلی - کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه پست سازمانی مسئول دفتر فنی شهرداری گرمسار
خلاصه مقاله:
علی اکبر میراخورلی - کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه پست سازمانی مسئول دفتر فنی شهرداری گرمسار
زیرساخت ها از مصالح مختلفی ساخته می شوند. این مقاله به بررسی سازه های موجود در مهندسی عمران به خصوص بتن وآسفالت می پردازد . انتظار عموم از چنین زیرساخت هایی ، خدمت پذیری و کارایی بالا ، دوام زیاد و اثرات منفی اکولوژیکیبسیار محدود می باشد. استفاده از مصالح خود ترمیم شونده باعث ایجاد راه حل هایی برای حل این مسئله شده است. همچنینمروری کلی بر توسعه و پیشرفت های جدید حاصل شده در مورد اثر خود ترمیمی ترک ها در مصالح سیمانی و بتن آسفالتیانجام می شود. اولین طرح مورد بحث در مورد بتن باکتریایی می باشد که طی آن باکتری ها در بتن مخلوط می شوند و باعثایجاد رسوب کلسیت در ترک می شود که باعث آب بندی شدن و افزایش دوام سازه های بتنی می شود. در حالت بعد ، مصالحسیمانی مسلح فیبری هیبریدی که می توانند به صورت مکانیکی ترک ها را در حین وقوع ترمیم نمایند ، مورد بررسی قرار میگیرند. آخرین ترکیب ارائه شده در این مقاله در مورد لکه گیری در بتن آسفالتی متخلخل و نحوه ترمیم خرابی توسط ایجادغلاف های بسیار کوچک محصور شده یا رشته الیاف های فولادی می باشد. نتایج حاصل شده از تمام پروژه های نشان می دهندکه پدیده خود ترمیم شوندگی یک معجزه نیست ، اما می توان مصالح را با استفاده از این پدیده طراحی نمود
کلمات کلیدی: زیرساخت ها ، سازه های موجود ، پایداری مکانیزم های خود ترمیمی، بتن و آسفالت خود ترمیم شونده
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1651750/