حامد جاودانیان - دانشجوی دکترای ژئوتکنیک، دانشگاه سمنان
علیرضا حامدی سنگری - کارشناسی ارشد ژئوتکنیک
حمید ایوبی سهرفروزانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشگاه شهید باهنر کرمان

با اعمال نیروهای بزرگ بر پیهای سطحی که به فاصله کم نسبت به هم بنا شدهاند، پدیده تداخل در رفتار پیها رخ داده و مهمترین تأثیر این پدیده، تغییر در ظرفیت باربری پی میباشد. با توجه به پیشرفتهای علم ژئوتکنیک و توسعه فزاینده استفاده از ژئوسینتتیکها در تسلیح خاک، رفتارپیهای سطحی متداخل را می توان تا حد قابل قبولی بهبود بخشید. علی رغم اینکه پی دایرهای برای سازههای با تقارن محوری بسیار مناسب و اقتصادی میباشد اما مورد توجه چندانی قرار نگرفته است. در این مطالعه رفتار شالودههای سطحی دایرهای متداخل مستقر بر خاک مسلح با ژئوگرید بررسی شده و صحت مدلسازی با نتایج آزمایشگاهی کنترل گردیده است. اثر پارامترهای هندسی لایههای تقویت کننده بر ظرفیت باربری، با توجه به فاصله دو پی از هم تحقیق و مقادیر بهینه این پارامترها جهت حصول ظرفیت باربری ماکزیمم و همچنین طراحی اقتصادی تعیین شده است. در نهایت جهت انعکاس اثر تداخل در رابطه عمومی ظرفیت باربری، مدلی ارائه گردیده و صحت عملکرد این مدل در مقایسه با نتایج آزمایشگاهی اثبات شده است.

ظرفیت باربری، پی سطحی، خاک مسلح، تداخل، ژئوگرید