مسعود درودی - دکتری سیاست گذاری عمومی از دانشگاه تهران.

مطالعه و خوانش بررسی های صورت گرفته در باب طرح توسعه سواحل مکران نشان می دهد که حاکمیت جمهوری اسلامی ایران به طور عام و دولت به طور خاص از مرحله شناسایی ظرفیت های اقتصادی، گردشگری و همچنین سیاسی-نظامی این مناطق گذر کرده است؛ به عبارت دیگر همه دستگاه های درگیر با توجه به تحولات یک دهه اخیر در منطقه خاورمیانه و جنوب و شرق آسیا به ماهیت ظرفیت زای توسعه سواحل مکران پی برده اند؛ لذا موضوعی که بیش از پیش ضرورت پرداختن به آن طی سالیان اخیر از سوی مقامات و مسئولین عالی رتبه نظام طرح شده است، نحوه مدیریت و حکمرانی این سواحل برای ایجاد سازوکارهایی که بتواند به طور بهینه و سریع تر نسبت به سالیان اخیر، ظرفیت های این سواحل را بالفعل و اهداف مورد انتظار از این منطقه ۷۰۰ کیلومتری را محقق سازد. در این مقاله تلاش می شود با نگاه به مدل های رقیب منطقه ای، سناریوی های قابل تحقق به منظور مدییت و توسعه سواحل مکران مورد بررسی قرار گیرد. و در آخر الگوی پیشنهادی ارائه می شود.

حکمرانی، توسعه، سواحل مکران، سازمان توسعه ای، الگوی توسعه، توسعه منطقه ای