مرجان بدیعی ازنداهی - استادیار گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران
محمد یوسفی شاتوری - دانشجوی دوره دکترای تخصصی جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

امروزه سواحل بعنوان فصل مشترک میان دو محیط خشکی و دریا از جایگاه رفیعی برخوردار است. سواحل مکران در جنوب شرق ایران، دارای ظرفیت های بالایی در زمینه حمل و نقل دریایی و ترانزیت کالا با اهمیت بخشی به توسعه کریدور شمال-جنوب است تا مبادلات تجاری و بازرگانی با فضای پیرامونی خود را گسترش دهد که همین مساله می تواند در شکل دهی به فضاهای بزرگ تر و توسعه آینده ایران نقش مهمی داشته باشد. دراین راستا، هدف کاربردی پژوهش حاضر شناخت این قابلیت ها و پارامترهای موثر است که می تواند به طورمستقیم و غیرمستقیم از طریق دریا وخشکی ایران را به فضاهای بزرگ تر متصل کند. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی وکتابخانه ای انجام یافته است. نتایج بیانگر آن می باشد، که کشور ایران می تواند در سواحل مکران ازظرفیت های خود برای گسترش مبادلات منطقه ای وبین المللی استفاده کند وازطرفی با تقویت نقش کریدورشمال-جنوب می تواند زمینه نقش-آفرینی خود را در عرصه های منطقه ای و بین المللی در اتصال به کشورهای شمال ایران، جنوب و شرق آسیا، اروپای شرقی و شمالی بهبود بخشد

حمل و نقل دریایی، فضای جغرافیایی، سواحل مکران، کریدور شمال-جنوب