بهروز معمر - کارشناس مالی شهرداری شیراز

با به کارگیری حمل ونقل عمومی به ویژه در نواحی مرکزی شهر در راستای کاهش این معضلات برآمدند. اما در این بین، وجود نواقصی همچون زمان طولانی سفر، وجود سرفاصله نامناسب وسایل نقلیه، نارضایتی از خدمات ارائه شده و عدم احساس راحتی در وسایل نقلیه، شهروندان را به سوی عدم استفاده از حمل ونقل همگانی و استفاده مجدد از وسایل نقلیه شخصی سوق می دهد. لذا مدیران بخش کنترل شهری شهرداری ورود وسایل نقلیه به بزرگراه و مسیریابی آنها به خطوط تعیین شده را با توجه به مدل پیشنهادی بهتر می توانند تنظیم کنند. در این پژوهش ما در هر نوع از دسته از وسایل نقلیه عمومی یک وسیله نقلیه خودران انتخاب می کنیم جهت ارتباط هر یک ، با هدف به حداکثر رساندن از این جوخه ها و فرایند تحرک آنها در هر خط استفاده می شود. هر BN به عنوان یک نقطه دسترسی برای شبکه دسترسی خود از مشتریان تلفن همراه تشکیل شده است، عمل می کند. ما رفتار عملکرد تاخیر-عملکرد سیستم شبکه و تعیین تنظیمات بهینه پارامترهای آن،با فرض هر دو طرح اشتراک گذاری کانال بی سیم (MAC) گرا TDMA در دسترس طراح سیستم نشان می دهیم. و برای پیش بینی وضعیت اینده از مدل شبکه عصبی عمیق استفاده کردیم.

TDMA،ماشین خودگردان،هوشمند سازی حمل ونقل