علی محمد ظهیری - ۱-کارشناسی دینی و عربی

تربیت دینی چه آن هنگام که به اعتقاد و اخلاق معطوف است و چه هنگامی که به عبادت و احکام توجه میکند، چهرهای عقلانی دارد و حضور عقلانیت در این گستره کاملا برجسته است. در امور اعتقادی که سنگ بنای تدین به شمار میرود، موجه و مدلل یافتن آنها لازم و ضروری است و در پذیرش آنها نمیتوان بر فرد تحکم کرد . تربیت دینی و مذهبی از مهم ترین و اساسی ترین جنبه های تعلیم و تربیت است که از نهاد خانواده آغاز می شود و در مدارس و دیگر ارگان های آموزشی ادامه می یابد؛ یکی از معمول ترین شیوه های آموزش و پرورش اعتقادات مذهبی، بیان آن ها از زبان معلمان و مربیان است، زیرا دانش آموز با معلم یا مربی، بهتر و راحت تر ارتباط برقرار می کند و تاثیر نقش این افراد، در روحیه و ذهن بشر غیر قابل انکار است

آموزش و پرورش ، تربیت دینی ، معلم ، مدارس ،اعتقاد