وحید نواداد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه آ
نازیلا کاردان حلوایی - دانش آموخته کارشناسی مهندسی عمران دانشگاه تبریز

سیستمهای حمل و نقل هوشمند، سیستم هایی متشکل از فناوری های نوین الکترونیک، کامپیوتر، IT، الکترو مکانیک و ... هستند که در برنامه ریزی سیستم های حمل و نقل زمینی، امروزه نقش بسیار مهمی ایفا می نمایند. قدمت کاربرد و برنامه ریزی سیستم های حمل و نقل هوشمند ( ITS) به اوایل دهه 90 میلادی می رسد که در کشورهای توسعه یافته، از همان زمان شروع به مطالعه طراحی و گسترش این سیستم ها نموده اند با توجه به توسعه سیستم های مختلف حمل و نقل زمینی و افزایش تقاضای سفر به صورت تصادعدی و مشکلات عرضه، شاخه های مختلف ( ITS) توانسته اند، تاثیرات بسیار مطلوبی در حل چالشهای حمل و نقل برای دولتها فراهم می آورد. در جهت دستیابی به مزایای کاربرد سیستم های متنوع ( ITS)، در نخستین گام، می بایست اقدام به برنامه ریزی و طراحی معماری ( ITS) در منطقه ، ناحیه و کشور نمود تا ا اجرای هر کدام از سیستم ها، در آینده دارای یک سیستم یکپارچه حمل و نقل هوشمند باشیم و از استانداردهای آنها بهر ببریمو در این زمینه کشور ایالات متحده، اتحادیه اروپا و ژاپن، پیشرفت های چشمگیری داشته اند و سایر کشورها نیز به نحوی از تجربیات این کشورها بهره مند شده اند. از مهمترین مزایای استفاده از سیستم های حمل و نقل هوشمند می توان به افزایش کارایی حرکت و جابجایی برای کالا و مسافر، کاهش تراکم ترافیک، افزایش توان مدیریت ساختارهای حمل و نقل، افزایش ایمنی، کاهش هزینه های عملیاتی و کاهش عوارض زیست محیطی و مصرف سوخت اشاره نمود.

سیستم های حمل و نقل هوشمند ، معماری ملی ، کاربرد ، منافع