محمدمهدی ایزدی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد هشتگرد، البرز، ایران

زمانی که سازه ای برای تحریک های لرزه ای مورد تحلیل قرار می گیرد، عموما فرض می شود که تکیه گاه های آنتحریک وارده را بطور یکنواخت دریافت می کنند یا به عبارت دیگر تحریک زمین در تمام نقاط اتصال سازه با زمین بدونتغییر و بطور یکسان دریافت می شود و سازه نسبت به این تحریک یکنواخت پاسخ می دهد. با توجه به ماهیت انتشارامواج در زمین این فرض در سازه هایی که دارای سطح تماس طولانی با زمین هستند درست نمی باشد. تحلیل هایدینامیکی با تحریک تکیه گاهی یکسان درسازه های بزرگی که سطح تماس طولانی با زمین دارند می تواند خطاهای زیادیدر تخمین رفتار سازه داشته باشد. در این پژوهش به پدیده تحریک غیر یکنواخت پرداخته می شود و مقایسه ای بینپاسخ لرزه ای سازه ها با در نظر گرفتن تحریک یکنواخت و غیر یکنواخت صورت می پذیرد. تحلیل های دینامیکی باتحریک تکیه گاهی یکسان درسازه های بزرگ خطاهای زیادی در تخمین رفتار سازه داشته باشد.

تحلیل غیر یکنواخت، شریان های حیاتی، تحلیل دینامیکی،سازه های دارای سطح تماس طولانی