ناهید جهان یار - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری, موسسه غیرانتفاعی سلمان, مشهد، ایران
مونا غفوریان مداینی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری, موسسه غیرانتفاعی سلمان, مشهد، ایران
رضا میرزایی - استادیارگروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی

امروزه رشد بیش از حد جمعیت شهرها,مشکل مسکن و نبود زمین کافی معماری مسکونی را به سمت طراحی بلندمرتبه سازیهدایت کرده است. بلندمرتیه سازی با چالش های متفاوتی روبروست در عین حال در فضاهای شهری از اهمیت زیادی برخورداراست.در صورتیکه بدون برنامه ریزی و توجه به استاندارد های معماری پایدار انجام شود موجب بروز مسائلی مانند مشکلات زیستمحیطی,تغییرات اقلیمی , افزایش آلاینده های شهری, گرمایش زمین و تولید بیشتر گاز های گلخانه ای می شود که همگی برضرورت این مسئله می افزاید که توجه به روش های پایدار به عنوان راه حل اصلی برای مقابله با این مسائل در طی مراحل طراحیقابل بررسی است.دراین پژوهش سعی شده به بررسی معیارهای طراحی معماری ساختمان های بلند و همچنین کاهش اثرات منفی زیست محیطیپرداخته شود و برای رسیدن به پاسخ, با مطالعه مقالات مختلف, به توصیف پیشینه موضوع, شناخت مفاهیم, تعاریف ومبانی نظریپرداخته و در نهایت با استدلال منطقی به تحلیل و تفسیر آن می پردازد. آنچه در این تحقیق به عنوان هدف اصلی مورد توجه قرارگرفته است, بررسی رویکرد معماری پایدار در شکل گیری ساختمان های بلند مرتبه می باشد. در نتیجه سرمایه گذاری در ساخت وتولید ساختمان های بلندمرتبه با الگوهای پایداری ، یکی از بهترین و با ارزشترین راهکارها در بهبود شرایط محیط زیست شهری وکمک در جهت صرفه جویی منابع انرژی و در نهایت ارتقاء رسیدن به توسعه پایدار در بخش ساختمان است.

معماری پایدار، انرژی، ساختمان های بلند مرتبه