مهسا آقاجان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دولت آباد، اصفهان، ایران
سمانه امامی کوپائی - استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دولت آباد، اصفهان، ایران
مسعود شفیعی دستجردی - استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دولت آباد، اصفهان، ایران

در تعلیم و تربیت، امروزه معنویت مورد غفلت واقع شده است و تمرکز بر بخش هایی دارد که سبب از بین رفتنارتباط کودک با کلیت خود، انسانیت، محیط و جهان شده است و فاقد یک بینش و نگاه جامع و کلگرا است.در مدارس و فضاهای آموزشی جامعه ما از کودکان و دانش آموزان خواسته می شود که با یکدیگر رقابت کنند ودر سنین جوانی متخصص شوند درصورتی که تربیت و پرورش اخلاقی و معنوی در برنامه درسی مدرسیکنارگذاشته شده است، در این پژوهش سعی بر آن است تا ابتدا به شناخت و بررسی کودکان و خواستگاه ها ونیاز های آنها پرداخته شود و در ادامه با بررسی مبانی نظری و ساختاری مولفه های تربیتی و آموزشی از مقولههای دینی به تحلیلی جامع نسبت به این موضوع دست یابیم.در ادامه به موضوع آموزش و تربیت مذهبی پرداخته شده و جزییات آن مورد ارزیابی قرار گرفته است تا بهواسطه آن به ساختار فضایی پرداخته شده است.در همین راستا الگو ها و تاثیرات فضایی بررسی و تحلیل شده تا به شناخت جامعی در حوزه مولفه پرورشمعنوی از منظر اسلام و و نقش الگوهای فضایی در طراحی برای کودکان صورت پذیرفته است تا الگوییعملکرد گرا برای ساختار طراحی باشد.

پرورش کودکان ، تربیت مذهبی ، الگوهای فضایی ، کودک