زینب دیان - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال

تکنولوژی همواره جزء جدایی ناپذیر معماری است و ان زمان که در جایگاه مناسبش قرار گیرد می تواند، رشد و اعتلای معماری را سبب شود .از سوی دیگر، بهره گیری نامناسب از تکنولوژی، اصالت و هویت معماری را خدشه دار می کند. در شرایط کنونی و با توجه به نقش انکارناپذیرعلم و تکنولوژی روز در تمام زمینه ها، از بین مواضع موجود در برابر چالش ها، راه صحیح حفظ معماری بومی در کنار فنآوری تکنولوژی سا ختدر بناهای سنتی و مدرن می باشد. بعد از انقلاب صنعتی در غرب و پیشرفت سریع علوم و تکنولوژی و شکل گیری جامعه ی جدید غربی بر پایهتکنولوژی مدرن، با توجه به آنکه جوامع غربی در شرایط مناسبی از نظر شرایط فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی به نظر می آمده اند. باتوجه به عقب ماندگی های بسیار علمی، اقتصادی و تکنولوژی و.. در ایران رویکرد عمومی کشور به سمت وارد کردن علوم و تکنولوژی مدرن ازغرب در عرصه ای مختلف بوده است، همجواری فرهنگ و دیگر مختصات جامعه ی ایرانی با تکنولوژی مدرن آن هم به صورت ابتدایی و ناقص،ناهنجاری هایی را سبب گردیده است برای منتفع شدن هرچه بیشتر از فواید آن و دور ماندن از آسیب های آن بایستی به بستر فکری و فلسفیتکنولوژی مدرن و همچنین تاثیراتی که در فضای زیستی به وجود می آورد توجه نمود . اگر بپذیریم که فضا ذات معماری است و اگر بپذیریم کهیکی از نیروهای شکل دهنده فضا تکنولوژی است، شناخت ساز و کار تکنولوژی بر فضا ضروری است. این پژوهش سعی در شناخت تعامل میانتکنولوژی پیشرفته و فضا دارد و پرسش اصلی این است که چگونه فضا در تمام مراحل خلق و ایجاد خود از ایده و طرح و ایجاد، ادراک و استفادهو کنترل تحت تاثیر تحولات تکنولوژیک متحول می شود. به عبارت دیگر اینکه چگونه تحولات تکنولوژیک با در اختیار گذاردن وسعت ها و امکاناتنوین، معماران را موظف به خلق فضاهایی میکند که خود منشاء نگرش نوینی میشوندکه از چارچوب فلسفه ای که ساخت قبلی را پدید آوردهبیرون می زند .

تکنولوژی ، معماری سنتی، معماری بومی ، معماری مدرن ، تکنولوژی معماری، تکنولوژی مدرن