اکبر مختاری آذر - مدرس دانشکده بهداشت، دانشگاه شهید بهشتی، دکتری مهندسی محیط زیست
سمانه رجوندی - مسئول بهداشت محیط بیمارستان شهید هاشمی نژاد، کارشناس ارشد HSE

مخاطرات ایمنی، بهداشت و محی طزیست در تصفیه خانه های فاضلاب متفاوت بوده و هر یک دارای مشخصه های جداگانهمیباشد که بسته به وسعت عملکرد هر یک از مشاغل، این خطرات و ریسک ها کمتر و یا بیشتر می باشند. با توجه به اهمیتاستراتژیک آ نها برای محیط زیست و انسانها، ضروری است که توسط سیستم های مدیریت ریسک پوشش داده شوند . اینتحقیق در خصوص مدیریت ریسک تصفیه خانه های فاضلاب بیمارستانی به روش FMAE که برای پیدا کردن و آنالیز خطا درسیستم بکار میرود میباشد که از روش Wiliam Fine که در خصوص توجیه اقتصادی هزینه های ریسک صحبت کرده نیزکمک گرفته شده است و در نیمه اول سال ۱۴۰۱ در بیمارستان فرهنگیان انجام شد. در ابتدا مخاطرات ایمنی، بهداشت ومحیط زیست در تصفیه خانه فاضلاب شناسایی شدند و سپس توسط روش موجود ارزیابی ریسک گردید که تعداد ریسک هایپایین ایمنی، بهداشت و محیط زیست ۱۹ ، ریسک های متوسط ۳۱ و ریسک های بالا ۱۳ می باشد. پس از صدور اقدام اصلاحیمجددا ارزیابی ریسک گردید که تعداد ریسک های پایین ایمنی، بهداشت و محیط زیست به ۴۸ ، ریسک های متوسط ۷ وریسک های بالا به ۸ رسید. البته مجددا یکسری اقدام اصلاحی صادر شد تا چرخه PDCA ادامه یافته که به نقطه بهبودمستمر نزدیک شویم. در کل ریسکهای بالا حدودا به طور میانگین ۳۹ % و ریسک های متوسط ۷۵ % کاهش یافته و ریسکهایپایین نیز بیش از ۳۹۵ % یعنی حدود ۴ برابر افزایش یافته است. تعداد اقدام اصلاحیه ای صادرشده برای ریسک ها درتصفیه خانه بیمارستان در حوزه ایمنی ۵۵ درصد، حوزه بهداشت ۵۷ درصد و حوزه محیط زیست نیز ۶۶ درصد کاهش یافته کهتماما نشانه های بهبود در سیستم می باشند. در آخر پیشنهاد می شود به دلیل مزایای ارزیابی ریسک در سایر بخش هایبیمارستان و حتی سایر بیمارستانها این ارزیابی ها انجام شود.

مدیریت ریسک، بهداشت، ایمنی، محیط زیست، تصفیه خانه، بیمارستان