فاطمه مارال خانی آذر - دانشجوی کارشناسی اقتصادکشاورزی دانشگاه تهران

صنعت مد و پوشاک یکی از مهمترین نقش آفرینان در چرخه اقتصاد جهانی بشمار می رود.در صنعت مد، هر ساله هزاران هکتار ازدرختانجنگل های قدیمی و در معرض خطر برای استفاده از الیاف حاصل از چوب آنها مانند ریون، ویسکوز و مودال برای تولید پارچه قطع می شوند.تولید گازهای گلخانه ای، رشد مصرف سوختهای فسیلی به جهت استفاده از الیاف مصنوعی نظیر پلی استر، آلودگی آبهای سطحی وزیرزمینی با افزایش مصرف مواد سم زدا (حشره کش) و بالتبع خسران به آبزیان، بهرهگیری از زغال سنگ، افزایش زائدات صنعتی، بازیافتطولانی مدت برخی از الیاف مصنوعی و افزایش بیش از اندازه از منابع آبی، برخی از آثار مخرب صنعت مد و نساجی بر این زیستگاه جهانیاست . هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی عوامل موثر در تخریب الیاف بکاربرده در صنعت مد و لباس با رویکرد پایداری محیط زیستمی باشد. منطق استفاده از این رویکرد در پژوهش حاضر بر این فرض استوار است که امروزه شاهد توسعه صنعت مد و لباس میباشیم و این مهمموجب بسط موضوع های اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی در این صنعت شده است. برای کاهش و رفع این آثار تخریبی، اصلاح الگویمصرف نخستین گام گریز از مصرف گرایی و این تغییر و اصلاح نیز مستلزم فرهنگ سازی است که به تدریج با گذشت زمان به یک رفتاراجتماعی تغییر کند.

صنعت مد، محیط زیست،آلودگی منابع آب،پلی استر