فاصله دید سبقت در جاده های دو خطه بر اساس رفتار رانندگان در ایران

یکی از مهم ترین مسائل در بحث ایمنی جاده های دو خطه، فاصله دید سبقت می باشد. ضابطه مربوط به حداقل فاصله دید سبقت در آیین نامه ایران و آیین نامه آشتو بر اساس مطالعات مربوط به سالهای 1938 تا 1941 میلادی در آمریکا به دست آمده و تاکنون اصلاح نشده است. هدف از این تحقیق بومی سازی و به روز رسانی این ضابطه، بر اساس رفتار رانندگان در ایران می باشد. روش تحقیق مبتنی بر برداشت و تحلیل فیلم در مقاطعی از جاده های دوخطه درایران بوده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که رفتار سبقت گیری در ایران در مقایسه با مدل های ذکر شده در آیین نامه های ایران و آشتو، در خصوص رفتار راننده هنگام اشغال خط مقابل، تفاوت های عمده ای دارد و اعداد به دست آمده برای این ضابطه نسبت به این آیین نامه ها دارای مقادیر کمتری می باشد. با این وجود استفاده از آیین نامه های موجود، در جهت اطمینان می باشد

Keywords:

فاصله دید سبقت , ایمنی , طرح هندسی , خصوصیات رفتاری رانندگان