پگاه مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
احمد خلیلی - استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

افرا دی که در یک شهر یا روستا زندگی میکنند، حق زندگی کردن و تصمیم گیری در باره آینده خود را و باید خود سازندهآینده شهر و جامعه خود باشند. راه تصمیم گیری و فرآیند مشارکت شهروندان یک جامعه، دعوت شدن از سمتتصمیم گیرندگان شهر است. آنها به رو شهای مختلف مردم را دعوت م یکنند که گاهی نتیجه مطلوب دارد و گاهی به دلیلصادق نبودن در اطلاعات نتیجه عکس میدهد. در این پژوهش فرآیند و شیوه مشارکت در ۹ نمونه موردی (مصر، مکزیک،صربستان، یونان، هالند، موستولس، هلسینکی، کانادا و منونترال) بررسی شده است. هدف این طرح رسیدن به نقاط قوتو ضعف هریک از تجارب در برنام هریزی است. این تحقیق بر مبنای روش تبین ی و توصیفی است و داده های اولیه آن ازطریق اسناد و منابع کتابخانه ای جمع آوری شده است. از مهمترین نقاط قوت برنامه ریزی که در این پژوهش از نمونهموردی یافت می شود می توان به برابری جنسیتی، شیوه های نوین و متنوع در آگاهی و نظر سنجی از شهروندان و ... اشاره کرد.

برنامه ریزی مشارکتی، شیوه های مشارکت، تجارب جهانی