زهرا مروتی پورقلعه شیخی - کارشناسی ارشد حفاظت و مرمت بناها و بافت های تاریخی، پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و موزه هفت تپه

محوطه چغازنبیل مانند دیگر محوطه ها، یادمان ها، بناها و هر آنچه که به عنوان ذخیره فرهنگی محسوب می شود؛پاسخگوی بخشی از نیازهای محیطی و روانی انسان است که در هزاره های گذشته توسط مردمانی بومی در مکانیمشخص ساخته شده و البته دارای ارزش های منحصر به فردی است که نماینگر هویت، اصالت، نگرش، سبک و سیاقزندگی آنهاست. که در طول زمان و بر اثر آسیب های طبیعی و آسیب های انسانی نیازمند مرمت بوده است. در این راستامقاله حاضر، رویکرد و سیر تحول اقدامات حفاظتی محوطه متاثر از تحولات و رویدادهای فرهنگی اجتماعی، سیاسی واقتصادی کشور را که نقش موثری در فرآیند شکل گیری سیاست ها و برنامه های حفاظت ایفا کرده اند، مورد بررسیقرار داده است از این رو؛ هدف اصلی این مقاله بررسی و تبیین سیر تحول سیاست ها و برنامه های حفاظت از چغازنبیل،به منظور دستیابی به نگرشی مناسب با شرایط کنونی محوطه است که به حفظ و نگاهداشت بهتر اثر و انتقال به آیندهکمک نماید. برای این منظور، روش تحقیق این پژوهش بر اساس مراجعه به سیر تحولات در میراث فرهنگی، تاریخحفاظت و مرمت محوطه مورد مطالعه و تامل در گفته ها و نظریه هایی استوار است که تاکنون ملاک مرمت های ابنیهتاریخی بوده اند. در این روش به اهم نظریههای مرمت از لابلای تاریخ این دانش رجوع و براساس رویکرد آنها وروشهای مورد استفاده شان نیز با تفسیر آنها از منظر فلسفی به قصد دستیابی به مبادی فکری و یا روشی آنها مراجعه وسعی شد تصویری از این موضوع از منظر آن مبادی ترسیم شود و در نهایت با مقایسه ی آنها با یکدیگر، ویژگیهای شانرا بدست دهد. بدین ترتیب روش پژوهش براساس هدف، از نوع تحقیقات بنیادی محسوب می شود و از لحاظ ماهیت وروش، تاریخی و توصیفی و از لحاظ روش های گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و از نظر شیوه ی تجزیه و تحلیل، کیفی ومبتنی بر استدلال عقلی می باشد.

رویکرد، حفاظت، سیرتحول، میراث فرهنگی، چغازنبیل، ایلام