الهام صحرایی - کارشناس حسابداری، گروه حسابداری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

این پژوهش توانایی پیش بینی مدلهای پیش بینی ورشکستگی را برای شرکت های فهرست شده در بورس اوراق بهادار تهران مقایسه می کند. برای این منظور، این پژوهش شش مدل مختلف پیش بینی ورشکستگی را بررسی می کند: مدل آلتمن (z-score)، مدل تافلر، مدل X وY گراماتیکوس و گلوبوس، مدل زوپوندیس و دومپوس و مدل دیمیتریس و همکاران. این مدلها بر این اساس بررسی شدهاند که آیا می توانند ورشکستگی را یک ، دو و سه سال پیش از وقوع آن پیش بینی کنند یا خیر. بالاترین دقت پیش بینی ورشکستگی توسط مدلهای تافلر و مدل X وY گراماتیکوس و گلوبوس بدست آمد. نشانه های صحیح و دقیق ورشکستگی به کسب و کارها کمک می کند تا اقدامات لازم را برای حل مشکلات مالی انجام دهند. از این رو مدل های پیش بینی ورشکستگی مورد بررسی قرارگرفته در این پژوهش به شرکت ها کمک می کند تا ریسک را به حداقل برسانند.

ورشکستگی ، نسبت های مالی ، توانایی پیش بینی ، مدل های پیش بینی