حمیدرضا حیدری - دانشجوی کارشناسی، روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه پریشانی روانشناختی بر سلامت معنوی با میانجیگری تاب آوری در افراد با سابقه اقدام به خودکشی در مراجعین مراکزبهداشتی- درمانی شهر اصفهان انجام گردید. روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی مبتنی برمدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش شامل همهمراجعان با سابقه اقدام به خودکشی به مراکز بهداشتی- درمانی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ میباشند که از این بین با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس تعداد ۳۱۴ انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پریشانی روانشناختی، پرسشنامه سلامت معنوی و پرسشنامه تاب آوری بود. داده ها بااستفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۶ و مدل سازی معادلات ساختاری (PLS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که مدل پریشانیروانشناختی بر سلامت معنوی با میانجیگری تاب آوری در افراد دارای سابقه اقدام به خودکشی برازش مناسبی و اثر معنی دار داشت (۰۱ / ۰ > P). درافراددارای تجربه اقدام به خودکشی، تاب آوری میتواند به تعدیل اثرات منفی پریشانی روانشناختی به واسطه بهبود سلامت معنوی کمک نماید.

پریشانی روانشناختی، سلامت معنوی، تاب آوری ، افراد با سابقه اقدام به خودکشی