محمدرضا بحرانی - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه پیام نور، مرکز بوشهر، ایران
زکیه امینی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور، عسلویه، ایران

این پژوهش با هدف پیش بینی اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی براساس ویژگی های شخصیت و ناگویی هیجانی در دانش آموزان دوره اول متوسطه انجامشد. پژوهش توصیفی- مقطعی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان دختران مقطع متوسطه اول شهر فال در سال ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ بود، که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۰۰ نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از ابزارهای خودگزارش دهی شامل پرسشنامه اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی (خواجه احمدی و همکاران، ۱۳۹۵)، پرسشنامه تجدیدنظر شده پنج عامل شخصیت (کاستا و مک کری، ۲۰۰۸) و پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی و همکاران، ۱۹۹۴) استفاده شد. تحلیل داده ها با روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد که بین اعتیاد به شبکه اجتماعی مجازی با ویژگیهای شخصیتی برونگرایی، گشودگی به تجربه، مقبولیت و وظیفه شناسی همبستگی منفی و معنادار و با روان رنجورخویی این رابطه مثبت و معنادار بوده است (۰۵ / ۰ > P). همچنین رابطه بین ناگویی هیجانی، دشواری در شناساسایی و توصیف احساسات و تفکر عینی با اعتیاد به شبکه اجتماعی مجازی در بین دانشآموزان دختر مقطع متوسطه اول نیز مثبت و معنادار بود (۰۵ / ۰ > P). تحلیل رگرسیون به شیوه همزمان نیز نشان داد که ۳۲ درصد واریانس اعتیاد به فضای مجازی براساس متغیرهای پیش بین قابل تبیین بوده است.

اعتیاد به اینترنت، شخصیت، ناگویی هیجانی، دانش آموز