احسان رضازاده - کارشناس ارشد مشاوره مدرسه ، دانشگاه علامه طباطبایی ، تهران، ایران.
آتوسا کلانتر هرمزی - دانشیار، گروه آموزشی مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ، دانشگاه علامه طباطبایی ، تهران، ایران.
آسیه شریعتمدار - استادیار، گروه آموزشی مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ، دانشگاه علامه طباطبایی ، تهران، ایران.

به وجود آمدن مشکلاتی از قبیل عملکرد تحصیلی ضعیف یا ترک تحصیل در دانش آموزان مقطع متوسطه که نیروهای تولید و تشکیل دهنده نظام خانواده در سالهای آتی به حساب می آیند، توجه محققین فراوانی را به خود جلب کرده تا بتوانند راههایی را برای کاهش فرسودگی تحصیلی در آنها بیابند. این پژوهش با هدف پیش بینی فرسودگی تحصیلی بر اساس میزان مسئولیت پذیری دانش آموزان دوره دوممتوسطه انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پ سر پایه دهم و یازدهم دوره دوم متو سطه مدارس دولتی شهر یزد مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ تشکیل دادند که تعداد آنها ۲۰۳۱ نفر بوده و از این تعداد، ۳۲۳ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پر س شنامه سنجش میزان مسئولیت پذیری دانش آموزان (کردلو، ۱۳۸۹) و پرسشنامه فرسودگی تحصیلی ) MBI-SS برسو و همکاران، ۱۹۹۷) استفاده شد. داده ها با ا ستفاده از روش های آمار تو صیفی و رگر سیون و از طریق نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که نتایج نشان داد اثر متغیر مسئولیت پذیری بر متغیر فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان به لحاظ آماری منفی و معنادار است (۰۰۱/۰>Pو ۲۰۲/۰ -=β)که باتوجه به نتایج می توان گفت مسئولیت پذیری تعیین گر مهمی برای فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان است .

مسئولیت پذیری، فرسودگی تحصیلی ، دانش آموزان، دوره دوم متوسطه .