ویدا ندیمی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
مسعود نجاری - دکتری روانشناسی، گروه روان شناسی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.
کامران مام قادری - کارشناسی ارشد آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش، بوکان، آذربایجان غربی، ایران.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سلامت اجتماعی بر اساس هوش اخلاقی و کفایت اجتماعی در معلمان زن مقطع ابتدایی شهر ارومیه انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان زن مقطع ابتدایی شهر ارومیه در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های سلامت اجتماعی کییز (۱۹۹۸)، هوش اخلاقی لینک و کیل (۲۰۰۸) و کفایت اجتماعی فلنر و همکاران (۱۹۹۰) استفاده شد. پس از اطمینان از نرمالیتی داده ها توسط آزمون کولموگروف اسمیرنوف، تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام و با نرمافزار SPSS نسخه ۲۳ صورت گرفت و سطح معناداری آزمونها ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها نشان داد که همبستگی مثبت معنی داری بین هوش اخلاقی و کفایت اجتماعی معلمان زن مقطع ابتدایی وجود داشت . همچنین همبستگی مثبت معنی داری بین هوش اخلاقی و کفایت اجتماعی معلمان زن مقطع ابتدایی با سلامت اجتماعی وجود داشت . ۳/۱۹ درصد از واریانس سلامت اجتماعی توسط هوش اخلاقی و در مجموع ۲/۲۹ درصد از واریانس سلامت اجتماعی توسط هوش اخلاقی و کفایت اجتماعی معلمان زن مقطع ابتدایی تبیین شد. با توجه به نتایج پژوهش می توان اظهار کرد که جهت ارتقای سلامت اجتماعی در معلمان زن مدارس ابتدایی به نقش هوش اخلاقی و کفایت اجتماعی معلمان توجه ویژه ای شود.

سلامت اجتماعی ، هوش اخلاقی ، کفایت اجتماعی ، معلمان زن