اسماعیل قاسمی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی ، دانشگاه محقق اردبیلی

پژوهش حاضر به دنبال شناخت علل و عوامل ناتوانی دانش آموزان در نگارش انشاء و ارائه روشهای موثر و کارآمد در آموزش انشاء است ؛ روش این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه تجربی است که از پیش آزمون و پس آزمون در آن استفاده می شود. نتایج احتمالی این پژوهش نشان می دهد که توسعه مهارت انشاءنویسی نیازمند وجود شرایطی است که در محیط آموزشی باید مسئولان و معلمان بدان توجه جدی کنند. بی توجهی به کیفیت این شرایط ، مشکلاتی را در یادگیری مهارت انشاءنویسی در دانش آموزان ایجاد می کند. لذا با اصلاح روشهای آموزش این درس، دانش آموزان ضمن کسب مهارت در نوشتن انشاء و رغبت به این درس، در صحبت های محاوره ای خود به زبان فارسی نیز پیشرفت می کنند. در پایان همچنین به منظور تقویت مهارت انشانویسی دانش آموزان دوره ابتدایی ، برخی پیشنهادهای کاربردی ارائه گردید.

مدیریت آموزشی ، انشاء، نگارش، آموزش ابتدایی ، دانش آموز