ارزیابی روش استاتیکی معادل در برآورد نیازهای لرزه ای سازه های دارای جداگر لرزه ای در معرض زلزله های حوزه نزدیک پالسگونه

امروزه استفاده از جداگر لرزه ای به عنوان یک سیستم مقاوم در برابر زلزله به سرعت در حال افزایش است به طوری که در سال های اخیر در ایران تحقیقات بسیاری بر روی آن انجام شده و نتایج آن به صورت دستورالعمل طراحی ساختمان های دارای جداساز لرزه به چاپ رسیده است. اما این آیین نامه نیز مانند همه آیین نامه های دیگر دارای کاستی هایی است، زیرا در این آیین نامه به اثرات زلزله های حوزه نزدیک در نیازهای لرزه ای اشاره ای نشده است. زلزله های حوزه نزدیک به دلیل ماهیت تخریبی شدید، دارای اهمیت خاصی هستند بگونه ای که تحقیقات وسیعی بر روی این نوع رکوردها و تاثیر آنها بر سازه های مختلف انجام شده است. در این مقاله سعی بر آن است که اثر زلزله های حوزه نزدیک پالسگونه بر سازه های جداگر لرزه ای و کارایی روش استاتیکی معادل ارائه شده در این آیین نامه در برآورد نیاز های لرزه ای سازه های دارای جداگر لرزه ای که در معرض زلزله های حوزه 5 و 7 ، نزدیک پالسگونه قرار دارند، مورد ارزیابی قرارگیرد. به این منظور از 3 سازه فولادی طراحی شده توسط آیین نامه ایران، با تعداد طبقات 3 استفاده شده است. هر یک از سازه ها با استفاده از روش استاتیکی معادل و دینامیکی غیر خطی تحت زلزله های حوزه نزدیک مورد تحلیل قرار گرفته شده اند و نتایج آنها با یکدیگر مقایسه شده است

Keywords:

جداگر لرزه ای , حوزه نزدیک , پالسگونه , دینامیکی غیرخطی , استاتیکی معادل