علی خدابنده بایگی - دکتری تخصصی مدیریت تطبیقی و توسعه، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی ، ایران
مهدی خلیلی نسب - دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی، مرکزامورخادمین معاونت سرمایه انسانی آستان قدس رضوی
سیده سمیرا مشکات رضوی - کارشناس ارشد طراحی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر

خودبسندگی ، باور به کارآمدی خود می باشد که باعث تحرک و پویایی و برنامه ریزی صحیح در حین تحصیل دانش آموزان می شود ،میزان سلامت اجتماعی افراد می تواند به عنوان یک متغیر مهم در ارتباط با ویژگی های تحصیلی ،از جمله خودبسندگی تحصیلی مورد توجه قرار گیرد. خودبسندگی یا خود کارآمدی تحصیلی به عنوان قابلیت درک فرد از توانایی های خود در انجام وظایف لازم برای رسیدن به اهداف تحصیلی تعریف شده است .یادگیرنگان دارای خودبسندگی تحصیلی بالاتر، سازگاری تحصیلی بهتری دارند و راهبردهای یادگیری سودمندتری را به کار می برند. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودبسندگی با سازگاری و بردباری تحصیلی است . پژوهش حاضر از نظر نوع هدف، کاربردی و نوع روش تحقیق توصیفی - پیمایشی است . جامعه اماری تحقیق حاضر شامل دانش آموزان دوره دوم ابتدایی دخترانه شهرستان قائم شهر به تعداد ۱۹۷ نفر می باشد که حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۱۲۶ نفر به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند.

خودکارآمدی ، بردباری ، سازگاری تحصیلی