زینب عطائی نژاد - کارشناسی الهیات گرایش فقه و حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد کچساران
محمود شهبازی امیرالمومنین - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید ایزدپناه یاسوج
سلیمان صیدالی - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید ایزدپناه یاسوج
سلمان حسینی جمال - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید ایزدپناه یاسوج
ثنا کریمی - کارشناسی الهیات و معارف اسلامی شهید چمران اهواز

یادگیری تلفیقی رویکردی است که در آن یادگیرنده دانش و تجربیات قبلی را برای حمایت از دانش و تجربیات جدید گرد هم می آورد. با انجام این کار، فراگیران از مهارت های خود استفاده می کنند و آنها را در تجربیات جدید در سطح پیچیده تر به کار می برند. اصطلاحاتی نظیر یادگیری تلفیقی، آموزش ترکیبی، آموزش به واسطه فناوری، آموزش تقویت شده و یا پیشرفته شبکه ارتباطی، یا آموزش در حالت گزینه مخلوط و غیره، همگی در ادبیات پژوهشی استفاده شده و معنی کم و بیش واحدی را می پوشانند. مفهوم پشت یادگیری تلفیقی این است که دانش آموزان مالکیت یادگیری خود را به دست می گیرند و به پرسش های انتقادی روی می آورند که می توانند ارتباطات معناداری بین رشته های مختلف ایجاد کنند و از تفکر انتقادی برای مشکلات زندگی واقعی استفاده کنند. یادگیری تلفیقی به عنوان تغییر کلیدی در آموزش دانشگاهی برای قرن ۲۱ توصیف شده است. دانش آموز ضمن حضور در ساختمان آجری مدرسه و ارتباط مستقیم با آموزگار، از محتوای آموزشی که توسط رایانه از مکانی دیگر منتقل می شود، بهره برده و از دیگر خدمات آموزشی رایانه برخوردار می گردد. از این نوع خدمات در آموزش و تمرین و افزایش مهارتهای شغلی و حرفه ای نیز استفاده می شود. برنامه ی آموزش تلفیقی به معلمان اجازه می دهد به آینده ی دانش آموزان توجه بیشتری داشته باشند ومتناسب با نیازهای آتیه ی آنان به تهیه و تولید برنامه های درسی بپردازند. این برنامه به دانش آموزان اجازه می دهد که نسبت به مسایل یادگیری خود دقیق باشند وکنترل امر یادگیری خود را بدست گیرند.

یادگیری تلفیقی، آموزش تلفیقی، یادگیری آنلاین، مدارس هوشمند.