محمد سبحانی نیا - استادیارگروه معارف، دانشکده دانشکده ادبیات دانشگاه کاشان.

یکی از مباحث پیچیده در جهان سیاست رابطه اخلاق و سیاست در صحنه عمل سیاسی است. ازاین­ رو افراد، جریان ­ها و مکاتب مختلف فکری، ضمن ارائه دیدگا­ه ­ها و افکار سیاسی خویش کوشیده ­اند چگونگی رابطه میان این دو مقوله را توضیح دهند. عده ای کاربرد موثر قدرت سیاسی را با رعایت اصول و موازین اخلاقی سازگار نمی­ دانند. در مقابل، دیدگاهی ست که رعایت اصول اخلاقی را در این حوزه، فرض و لازم می ­شمارد. سوال ‎اساسی این است که آیا «قدرت» و حفظ آن اصالت دارد یا اینکه ارزش ها و اصول اخلاقی مهم هستند و سیاست، ابزار تامین آن هاست؟ پژوهش حاضر برای پاسخ به این پرسش به نهج ­البلاغه رجوع کرده که سیاست دینی و زیست اخلاقی را در خود جمع کرده است. هدف عمده پژوهش که به روش تحلیلی_ ­توصیفی سامان یافته، عبارت است از: نشان دادن ابعاد رفتارهای سیاسی مبتنی بر اخلاق امام علی(ع) در سه حوزه؛ رفتار با مردم، کارگزاران و مخالفان برای یافتن مدلی تفسیری از رفتار و عملکرد جهت دار امام(ع) در حوزه تقابل قدرت سیاسی و اخلاق. یافته ­های پژوهش گویای تقدم اخلاق در سیره سیاسی علوی است.

سیره امام علی(ع), نهج البلاغه, اصول اخلاقی, قدرت سیاسی