کامران رضایی توابع - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
سحر طبیبیان - استادیار گروه کشاورزی و منابع طبیعی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
بهاره صمدی کوچکسرایی - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
مسعود باقرزاده کریمی - شرکت مدیریت منابع آب ایران، وزارت نیرو، تهران، ایران.
پوریا غلامزاده - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.

این تحقیق با هدف محاسبه نیاز آبی زیست محیطی و تراز اکولوژیک تالاب پریشان جهت انتقال آب از سد نرگسی انجام گردید. بر اساس اطلاعات هیدرولوژیک، ارتباطی بین حجم آب تالاب، میزان بارش و ورودی رواناب ها وجود ندارد؛ بنابراین، عامل اصلی خشک شدن تالاب، مصرف بی رویه آب در کشاورزی است. برای تعیین حقابه هیدرولوژیک، از فرمول بیلان آبی دریاچه استفاده شد. براین اساس، نیاز آبی زیست محیطی در صورت اجرای طرح نکاشت، ۰۵/۱۵ و در صورت محدودکردن ۵۰ درصدی فعالیت چاه های کشاورزی، ۹۵/۳۵ میلیون مترمکعب در سال می باشد. در صورت اجرای سناریوی اول، بدون خشکسالی و انتقال آب، بعد از ۵/۳ سال آب زیرزمینی به تراز صفر رسیده و سپس فرآیند احیاء آغاز می شود اما با اجرای سناریوی دوم، این زمان ۵ سال بوده و در صورت انتقال آب از سد، تسریع خواهد شد. گونه های پرچم، شامل پلیکان پاخاکستری، ماهی پریشانی و گیاه نی هستند. سال ۱۳۸۶ آخرین سال رطوبت کل تالاب بود. در این سال، مقدار تغییرات گونه های شاخص  (MSI) پلیکان پاخاکستری، ۸۰ و مطلوب بوده است. آمار صید ماهی پریشانی در این سال، ۶۴ تن و مطلوب بوده است مساحت نی زارها در همین سال مساحت ۲۲۰ هکتار به دست آمد؛ بنابراین تراز اکولوژیک حداقل، بر اساس حجم تالاب در سال ۱۳۸۶، ۳/۳۹ میلیون مترمکعب است اما تراز تعادل اکولوژیک بر اساس متوسط حجم در سال های پرآبی، ۶/۵۱ میلیون مترمکعب می باشد؛ بنابراین استفاده از شاخص های هیدرولوژیک و اکولوژیک می تواند حجم حداقل و مطلوب جهت بازگشت تالاب به کارکردهای طبیعی را تعیین کند. البته نقش آماربرداری دقیق از موجودات شاخص حائز اهمیت فراوان است.

نیاز آبی زیست محیطی, سناریوی نکاشت, سد نرگسی, تصاویر ماهواره ای