ویدا کامکار - گروه مهندسی آب، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
آرش آذری - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
سید احسان فاطمی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

بهره­برداری تلفیقی از منابع آب سطحی و زیرزمینی یکی از مهم­ترین چالش­های پیش روی محققین منابع آب می باشد. استفاده تلفیقی در واقع، بهره­برداری از منابع آب­سطحی و زیرزمینی به منظور افزایش میزان آب قابل دسترسی و استفاده پایدار از منابع آب موجود است. بنابراین از اهداف اساسی مطالعه جاری، شبیه سازی برهم کنش آب سطحی و زیرزمینی با استفاده از ایجاد اتصال دینامیکی بین مدل آب سطحی WEAP و مدل آب زیرزمینی MODFLOW در دشت میان­دربند می باشد. در این راستا برای شبیه سازی منطقه غیر اشباع خاک از روش هیدرولوژیکی رطوبت خاک استفاده گردید. نتایج حاصل از برهم کنش آب سطحی و زیرزمینی ارائه شده و شرایط موجود بهره­برداری از منابع آب منطقه در صورت ادامه سیاست­های موجود مورد بررسی قرار گرفت. یکی از مهم ترین دستاوردهای این تحقیق ایجاد شبیه سازی ناحیه اشباع و غیراشباع خاک با استفاده از مولفه های بیلان کامل هیدروکلیماتولوژی به صورت یک مدل متصل شده آب سطحی و زیرزمینی است. نتایج نشان داد در یک دوره ۶ ساله بیشترین مقدار تغذیه آبخوان در سطح دشت میان دربند کرمانشاه در ماه­های آبان تا فروردین در حدود ۱۰ تا ۱۹ میلیون متر مکعب است. در برخی از این ماه­ها علاوه بر بارندگی مقدار ی از تغذیه ناشی از نفوذ آب آبیاری می­باشد. بیشترین میزان افت تراز سطح آب زیرزمینی به مقدار ۵/۷ متر مربوط به ناحیه شمالی دشت و میزان متوسط افت در کل دشت در انتهای دوره بهره برداری ۶ ساله (مهر ۸۶تا شهریور ۹۲) حدود ۴ متر خواهد بود.

اندرکنش رودخانه و آبخوان, ناحیه غیر اشباع خاک, نرخ تغذیه, WEAP- MODFLOW