بهبود صفات پایداری و کندرهایی کود پلت کمپوست پسماندهای زیستی-کشاورزی با کمک پوشش زیست تجزیه پذیر
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 100
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-52-6_016
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402
Abstract:
امروزه استفاده از مواد پوششی زیست تجزیهپذیر به دلیل بهبود تطابق آزادسازی مواد مغذی با نیاز غذایی گیاه و کاهش نگرانی های زیست محیطی به یک راه کار موثر برای تولید کودهای پلت با پایه زیستی تبدیل شده است. در این پژوهش، کمپوست سه پسماند زیستی شامل کود مرغی (۴۰ درصد)، کود گاوی (۳۰ درصد) و بقایای گیاهی (۳۰ درصد) با رطوبت ۴۰ درصد وزنی مخلوط و با دستگاه اکسترودر پیچی پلت شدند. اثر چهار ماده پوششدهنده زیست تجزیه پذیر (هیومیک اسید، روغن کانولا، نشاسته ذرت و نانوسیلیس) و سه روش پوششدهی (غوطه وری، پاششی و خلا) بر پنج صفت پایداری پلت کمپوست شامل زمان وارفتگی، جذب آب، جذب رطوبت و زاویه تماس قطره آب از طریق آزمایش چندعاملی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بررسی شدند. نتایج نشان داد که کود پلت کمپوست پوششدهی شده به روش خلا-کانولا با زمان وارفتگی (۱۷۳۵ دقیقه)، جذب آب (۶/۵۷ درصد)، جذب رطوبت (۳/۴ درصد) و زاویه تماس (۶۹ درجه) بهعنوان نمونه برتر این پژوهش انتخاب شد. این روش پوشش دهی باعث افزایش۳۶ برابری و کاهش ۷/۳، ۷ و ۶/۱ برابری بهترتیب در زمان وارفتگی، جذب آب، جذب رطوبت و زاویه تماس نسبت به نمونه بدون پوششدهی شد. نرخ آزادسازی نیتروژن در محیط آب برای پلت کمپوست پوشش دهی شده در زمان وارفتگی ۲۵ درصد بود. همچنین، ۷۵ درصد نیتروژن بهمدت ۵۵ روز در محیط خاک آزادسازی شد که نرخ آزادسازی را بهمدت ۴۵ روز نسبت به نمونه بدون پوششدهی بهبود بخشید. از نتایج این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که کود پلت کمپوست پوششدهی شده به روش خلا-کانولا با بهبود صفات پایداری، ماندگاری در آب و کاهش نرخ آزادسازی نیتروژن، میتواند عناصر غذایی را برای مدت زمان طولانی تری در اختیار گیاه قرار دهد.
Keywords:
sustainability , Pelletized agro-biowaste compost fertilizer , Biodegradable coating , Slow-release nitrogen , Vacuum coating
Authors
مرضیه قربانی
Ph.D. Student, Department of Agrotechnology, College of Abouraihan, University of Tehran, Tehran, Iran
محمد حسین کیان مهر
Department of Agrotechnology, College of Abouraihan, University of Tehran, Tehran, Iran
احسان سرلکی
Ph.D. Student, Department of Agrotechnology, College of Abouraihan, University of Tehran, Tehran, Iran.
رسول احراری
Former M.Sc. Student, Department of Agrotechnology, College of Abouraihan, University of Tehran, Tehran, Iran
بهزاد آزادگان
Department of Irrigation and Drainage, College of Abouraihan, University of Tehran, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :