حمیدرضا همتی نیک

در این مطالعه، با انتخاب سیمان های رایج کلاس A و D و نیز سیمان کلاس G اثر افزودنی های سبک کننده سیمان با درصدهای وزنی مختلف و در حضور سایر افزودنیهای مورد نیاز برای سازگاری دوغاب با شرایط طراحی چاه های نفت و گاز ایران،آزمایشاتی برای سبک سازی دوغاب و اندازه گیری مقاومت فشاری ۲۴ ساعته و زمان نیم بندش و آب آزاد دوغاب سیمان انجام شد. با به کارگیری بنتونایت، گیلسونایت، میکروبلاک، میکروسیلیکا،LW۶  و D۱۲۴ علاوه بر امکان ساخت دوغاب در محدوده وزنی ۹۰ - ۱۱۰ Pcf به عنوان سیمان های سبک، ساخت دوغاب های سبکتر در محدوده ۷۰ - ۹۰ Pcf نیز در شرایط دما و فشار چاههای ایران قابل انجام است. دوغاب فوق العاده سبک (۷۰ Pcf) با استفاده از میکروبلاک و سیمان کلاس G در دمای ۳۲ ⁰C و فشار ۲۲۵ Psi و مقاومت فشاری ۵۶۶ Psi را کسب کرده است که با استفاده از میکروسیلیکا تا  ۶۵۰ Psiهم قابل افزایش است. همچنین جهت بهبود مقاومت سنگ سیمان، روش بهینه سازی دانه بندی مواد جامد به صورت غیرمستقیم با استفاده از میکروسیلیکا به عنوان مواد افزودنی سبک کننده ریزدانه انجام شد.این ترکیب ضمن ایجاد مقاومت بالاتر، باکاهش نفوذپذیری، دست یابی به مقاومت در برابر خوردگی بیشتری را نیز امکان پذیر می نماید. هدف از این مطالعه، بررسی خواص مواد سبک کننده و تاثیر آن بر روی رفتار دوغاب با اندازه گیری مقاومت و زمان بندش و استفاده از موادی برای کاهش نسبت آب به سیمان در دوغاب می باشد. لذا در این مطالعه شناسایی مواد اولیه و تاثیر آنها بر رفتار دوغاب و سنگ سیمان بدست آمده از سیمان های سبک مورد نظر می باشد.

مقاومت سنگ سیمان, افزودنی های سبک, بنتونایت, میکروبلاک, گیلسونایت