فیاض رحیم زاده - استاد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف
هدی آذری - دانشجوی کارشناسی ارشددانشکده مهندس عمران دانشگاه صنعتی شریف تهران

در حال حاضر روش طراحی بر پایه عملکرد، به عنوان روشی نوین و بهینه برای طراحی و ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها، مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در رابطه با ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای و مطالعات مقاوم سازی ساختمانهای موجود، روشهای استاتیکی غیرخطی به عنوان یکی از منطقی ترین روشهای موجود به شمار می روند. در این روش ارزیابی پاسخ مورد انتظار برای تراز بخصوص از زمین لرزه به ارزیابی پاسخ سیستم SDOF که معادل با مدل MDOF سازه واقعی است، خلاصه می شود. از جمله روشهای آنالیز استاتیکی غیرخطی مطرح می توان به روش طیف ظرفیت ( در دستورالعمل ATC–40) و روش ضریب جابجایی ( در دستورالعمل FEMA356) اشاره نمود. در عمل، این دو روش برای یک سازه واحد به دو تخمین متفاوت از تغییرمکان حداکثر سازه منجر می شوند. راهکارهای پیشنهاید FEMA440 برای اصلاح این دو روش سبب شده تا نتایج حاصل از این دو روش به هم نزدیک تر شده و دقت تخمین تغییرمکان حداکثر در هر دو افزایش یابد. در این مقاله، با تمرکز بر سازه های قاب خمشی بتنی متقارن و نامتقارن در پلان و با بهره گیری از نتایج حاصل از آنالیز دینامیکی غیرخطی با رکوردهای مقیاس شده به روش پیشنهادی پیش نویس دستورالعمل FEMA440 ، کارایی روش اصلاح شده ضریب جابجایی با چهار الگوی بارگذاری دستورالعمل FEMA356 در برآورد پارامترهای نیاز مورد ارزیابی قرار می گیرد.

تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی ، طراحی بر پایه عملکرد ، تحلیل بار جانبی افزاینده ، روش ضریب جابجایی