ارزیابی توان اکولوژیک کشاورزی شهرستان استهبان
عنوان مقاله: ارزیابی توان اکولوژیک کشاورزی شهرستان استهبان
شناسه ملی مقاله: JR_IJAEDR-50-2_003
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_IJAEDR-50-2_003
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
سروش خلیلی - Master۰۳۹;s Degree Student of Geography and Urban Planning, Earth Sciences Faculty, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
حمید سلطانی نژاد - Master۰۳۹;s Degree Student of Geography and Urban Planning, Earth Sciences Faculty, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
جمیله توکلی نیا - Associate Professor of Geography and Urban Planning, Earth Sciences Faculty, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
سروش خلیلی - Master۰۳۹;s Degree Student of Geography and Urban Planning, Earth Sciences Faculty, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
حمید سلطانی نژاد - Master۰۳۹;s Degree Student of Geography and Urban Planning, Earth Sciences Faculty, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
جمیله توکلی نیا - Associate Professor of Geography and Urban Planning, Earth Sciences Faculty, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
ساماندهی کاربری اراضی بر اساس توان اکولوژیکی آن، نقش بسزایی در مدیریت محیط و جلوگیری از تخریب محیط زیست در راستای توسعه پایدار دارد. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر مشخص کردن توان اکولوژیک کشاورزی و انتخاب مناسبترین مکانها برای اختصاص به این کاربری در شهرستان استهبان، واقع در استان فارس میباشد. برای سنجش دقیق توان اکولوژیک ناحیه مورد بررسی از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شد. در این تحقیق فرآیند تصمیمگیری چند معیاره با بهرهگیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی نقشی بسیار کاربردی دارد. با توجه به اینکه بخشی از شهرستان استهبان دارای مناطق حفاظت شده است و از آنجایی که در این مناطق امکان کشاورزی وجود ندارد، تحلیلها و محاسبات پژوهش حاضر بدون در نظرگیری مساحت قسمت یاد شده انجام گرفته است. نتایج نشان داد ۷۷ درصد از مساحت اراضی شهرستان استهبان از نظر مکانگزینی کاربریها، در وضعیت ایدهآل قرار دارد و تنها ۲۳ درصد باقیمانده از آن، تطبیق بین کاربری اراضی و توان اکولوژیکی این شهرستان را رعایت نکرده است. بر طبق نقشه توان اکولوژیک محدوده مورد مطالعه، نزدیک به ۱۹ درصد اراضی شهرستان در طیف مناسب و بسیار مناسب از لحاظ کشاورزی هستند. همچنین، نتایج نشان داد قریب به ۳۰۸ کیلومتر مربع از کاربری کشاورزی شهرستان استهبان با توان اکولوژیک آن مغایر است؛ اما این مقدار بسیار کمتر از ۵۰ درصد میباشد و مساحت غالب شهرستان، دارای شرایط مساعدی از لحاظ محیط زیستی است. در مجموع با سیاستگذاری و توقف توسعه افقی شهر در اراضی کشاورزی پیرامون، توسعه میزان کشت و کاربری کشاورزی در جهت جنوب شرقی شهرستان، ایجاد صنایع تبدیلی وابسته به محصولات کشاورزی، ایجاد کارخانجات فرآوردههای انجیری مانند مرباسازی، ایجاد تشکلهای تولیدی انجیرکاران و حمایت و تقویت تشکلهای موجود، برگزاری برنامههای آموزشی برای کشاورزان در زمینه مدیریت و ذخیره آب و جلوگیری از مهاجرتهای بیرویه روستاییان به نواحی حاشیهای شهرها، میتوان به بهبود کشاورزی در مکانهای دارای توان کمک کرد و از تخریب بیشتر این قبیل اراضی جلوگیری شود.
کلمات کلیدی: Ecological capacity evaluation, Analytic hierarchy process (AHP), Estahban county, Agriculture, Geographic Information System (GIS)
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1659446/