مهتاب پوراتشی - Assistant Professor, Department of Comparative Studies in Higher Education, Institute for Research & Planning In Higher Education
اصغر زمانی - Assistant Professor, Department of Comparative Studies in Higher Education, Institute for Research & Planning In Higher Education

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر عوامل آموزشی بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان مهندسی کشاورزی پرداخت. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان دوره کارشناسی دانشکده­های کشاورزی دانشگاه­های دولتی بودند و جهت مطالعه، از روش نمونه­گیری چند مرحله­ای استفاده شد. تعداد دانشجویان کارشناسی مشغول به تحصیل در دانشکده­های منتخب ۶۳۵۲ نفر بود و براساس فرمول کوکران، تعداد نمونه مناسب، ۲۴۷ نفر به دست آمد. جهت گردآوری داده­های مربوط به فرسودگی تحصیلی از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی ماسلاچ که توسط برسو و همکاران مورد بازبینی قرار گرفت؛ استفاده شد و جهت گردآوری داده­های مربوط به میزان رضایت دانشجویان نسبت به عوامل آموزشی از پرسشنامه محقق­ساخته استفاده گردید. پس از تایید روایی و پایایی پرسشنامه و گردآوری اطلاعات، داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از ضریب همبستگی بیانگر ارتباط منفی و معنی­دار بین عوامل آموزشی و ابعاد فرسودگی تحصیلی بود که بیان می­دارد با افزایش رضایت دانشجویان نسبت به هریک از عوامل آموزشی، میزان فرسودگی تحصیلی دانشجویان کاهش می­یابد. در نهایت، براساس نتایج مربوط به ضرایب رگرسیون، محتوای آموزش بیشترین تاثیر را بر ابعاد خستگی تحصیلی و بی­­علاقگی تحصیلی و روش تدریس بیشترین تاثیر را بر ناکارآمدی تحصیلی دارد. روزآمد نمودن برنامه­های آموزش کشاورزی از جمله پیشنهاد این مطالعه بود.

academic burnout, academic uninterested, educational content, Teaching method