محمدرضا شاه پسند - عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی علمی کاربردی وزارت جهاد کشاورزی
ولی الله سارانی - دانشگاه زابل
مسلم سواری - دانشکده کشاورزی

این پژوهش با هدف بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر کیفیت زندگی کشاورزان انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه کشاورزان شهرستان دیواندره بود (۷۹۳۱N=). حجم نمونه با استفاده از نمونهگیری کوکران  ۱۵۸ نفر به دست آمد که برای افزایش اعتبار نتایج تحقیق ۱۸۰ پرسشنامه در میان جامعه آماری توزیع گردید که ۱۷۴ پرسشنامه توسط آنان تکمیل و عودت داده شد. روش نمونهگیری به صورت تصادفی طبقهای با انتساب متناسب بود. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامهای بود که گروهی از کارشناسان روایی آن را تایید کردند و برای تعیین پایای آن ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید برای مقیاسهای سرمایه اجتماعی و کیفیت محیط زندگی به ترتیب α=۰.۷۸ و α=۰.۸۳ به­دست آمد. تحلیل دادهها بهوسیلهی نرمافزار SPSSwin۱۸ انجام شد. یافتهها نشان داد که سطح سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در بین کشاورزان مورد مطالعه «سطح پایینی» قرار دارد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین مولفههای سرمایه اجتماعی، یعنی: همیاری و مشارکت داوطلبانه، هویت گروهی، تعاون و همکاری متقابل، ارتباطات و حسن تفاهم، اعتماد، انسجام و همبستگی گروهی و شبکهها و هنجارهای مشترک با کیفیت زندگی رابطهی مثبت و معناداری وجود دارد. علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که چهار متغیر تعاون و همکاری متقابل، همیاری و مشارکت داوطلبانه، اعتماد  و انسجام و همبستگی گروهی میتوانند تا ۴/۵۲ درصد از واریانس متغیر وابسته تحقیق (کیفیت زندگی) خانوار را تبیین کنند.

سرمایه اجتماعی, کیفیت زندگی, رفاه اجتماعی, کشاورزان, شهرستان دیواندره