زهرا حاجی هاشمی - دانشجوی بوعلی سینا
رضا موحدی - دانشگاه بوعلی سینا

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی مشکلات آموزش کشاورزی در دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا بوده است. روش تحقیق به کارگرفته شده کیفی بوده و جامعه آماری این پژوهش را چهار گروه کادر برنامهریزی و مسوولان رشته، اساتید، دانش آموختگان و دانشجویان در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ تشکیل داد. تعداد نمونههای مورد بررسی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۵۸ نفر( تعداد ۳۹ نفر از دانشجویان، ۷ نفر از استادان ، ۶ نفر از کادر برنامه ریزی و ۷ نفر از دانشآموختگان) بودند و اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبههای نیمهساختدار گردآوری شد. به منظور تعیین قابلیت اعتبار یا اعتماد پذیری سوال ها و دستیابی به نتایج بدون سوگیری و قابل انتقال (درجه انتقالپذیری داده ها) از روشهایی نظیر حضور و تماس پژوهشگر با محیط پژوهش، بررسی موضوع از زوایای مختلف و کفایت منابع و دادهها استفاده شد. دادههای جمع آوری شده بر اساس تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مهمترین مشکلات و موانع آموزش کشاورزی دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا عبارت است از: عدم تناسب محتوا با رشته کشاورزی و نیاز دانشجویان، حجیم بودن محتوای دروس نسبت به سایر دانشگاه ها، عدم توجه به تدریس عملی و اجرای روشهای متناسب با کار کشاورزی، یادگیری پایین دروس، محدود بودن امکانات یادگیری دروس کشاورزی و آزمایشگاه مجهز، عدم تناسب آزمون با نوع محتوای درس، عدم توجه به آزمون های مستمر و جامع نبودن بعضی آزمون ها. هم چنین از جمله راهکارهای بدست آمده در خصوص رفع این موانع و بهبود وضعیت آموزش کشاورزی میتوان به مواردی از قبیل: استفاده از اساتید با گرایش متناسب با درس و دارای سطح تحصیلات و هم چنین تجربه آموزشی بالاتر، اصلاح و بازبینی کتاب های درسی برای عاری بودن از غلط های محتوایی و چاپی، تصحیح و بازبینی سوالات و جوابها قبل از برگزاری آزمون و تخصیص بخشی از نمره به آزمون عملی و فعالیت های دانشجو اشاره نمود.

واژه های کلیدی: آموزش کشاورزی, نظام آموزشی, دانشگاه پیام نور, تحلیل کیفی