مجتبی نوری - کارشناس ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
حسن صدیقی - دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
حسین شعبانعلی فمی - دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تهران
نرجس کابلی - کارشناس ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

این مطالعه به بررسی چالش­های تعاملی ترویج با کنشگران نظام دانش و اطلاعات کشاورزی از دیدگاه متخصصان ترویج می­پردازد. تحقیق حاضر با روش پیمایشی انجام گردیده است. جامعه­ی آماری تحقیق متخصصان ترویج ایران می­باشند (۱۴۰ (N= که از این میان با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد ۱۰۳ نفر به روش نمونه­گیری هدفمند به­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و در نهایت ۹۰ پرسشنامه جمع­آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه­ بوده است؛ که در آن چالش­های تعاملی ترویج با شش کنشگر دیگر این نظام یعنی تحقیق، آموزش، کشاورزان، سیاستگذاران، شرکت­های خصوصی و تشکل­های کشاورزان و همچنین میزان تعاملات متخصصان با سایر زیرنظام­های این نظام مورد بررسی قرار گرفته است. روایی محتوایی پرسشنامه توسط پانلی از صاحب­نظران علوم ترویج و آموزش کشاورزی مورد تایید قرار گرفته است و ضریب پایایی (قابلیت اعتماد) پرسشنامه نیز با انجام آزمون مقدماتی بین ۷۴/۰ تا ۹۵/۰ به دست آمده است.  نتایج حاصله نشان می­دهد مشکلات ترویج به ترتیب اولویت در تعامل با سیاستگذاران، مراکز تحقیقاتی، کشاورزان، آموزش، تشکل­های کشاورزان و شرکت­های خصوصی می­باشد. بعلاوه نتایج حاصله نشان می­دهد عمده مشکلات ترویج برای تعامل با سایر کنشگران مورد مطالعه عبارت است از: عدم وجود ضمانت اجرایی در صورت انعکاس مشکلات از سوی ترویج برای سیاستگذاران، عدم گرایش محققان و مروجان پیرامون مشارکت با یکدیگر، عدم تناسب تعداد مروجان و کشاورزان و ناکافی بودن تجارب بخش خصوصی در ارائه خدمات ترویجی. همچنین نتایج تحقیق نشان می­دهد متخصصان ترویج در مورد مشکلات تعاملی ترویج با دیگر کنشگران اجماع نظر دارند.

مشکلات ترویج, نظام دانش و اطلاعات کشاورزی, تعامل, کنشگران, متخصصان ترویج