ناهید طاهرزاده شالمائی - Department of Agricultural Machinery Engineering, Faculty of Agricultural Engineering and Technology, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran
محمد شریفی - Department of Agricultural Machinery Engineering, Faculty of Agricultural Engineering and Technology, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran
حسن قاسمی مبتکر - Department of Agricultural Machinery Engineering, Faculty of Agricultural Engineering and Technology, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran

به منظور بررسی انتخاب بهترین روش وجین کاری برنج از بین روش های مختلف شامل وجین دستی، کنترل شیمیایی و وجین کن مکانیکی، پرسش نامه هایی بین کشاورزان و کارشناسان شهرستان صومعه سرا در استان گیلان توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها یک رویکرد تلفیقی کمی و کیفی مورد استفاده قرار گرفت و با استفاده از روش آنتروپی، شاخص ها وزین شدند. راحتی کار، میزان آلودگی محیطی، تعداد کارگر مورد نیاز و هزینه، بیشترین وزن ها را داشته که نشان دهنده اهمیت این موارد برای کشاورزان و کارشناسان است. روش های چند شاخصه دارای شیوه های متنوعی در مراحل مختلف تصمیم گیری هستند. در این روش ها چندین گزینه بر اساس چندین معیار مختلف با هم مقایسه شده و در نهایت بهترین گزینه یا ترتیبی از گزینه های مناسب انتخاب می شوند. با استفاده از روش TOPSIS رتبه بندی بین روش های مختلف انجام شد. نتایج نشان داد که وجین کن مکانیکی با ۷۲۲۱/۰، دارای بیشترین درجه اهمیت می باشد و بعد از آن مبارزه شیمیایی با درجه اهمیت ۵۰۱۹/۰ و وجین دستی با درجه اهمیت ۳۷۳۰/۰ قرار دارند. تلاش و حمایت مسئولان در مدیریت، ارائه آموزش های مهارتی، فرهنگ سازی مناسب و تخصیص بودجه برای کشاورزان، از راهکارها موثر و نتیجه بخش به شمار می روند.

Rice weed, TOPSIS method, Manual weeding, Chemical control, mechanical weeding