لیدا دهلقی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
حکمت ربانی - دانشیار، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
اسماعیل میرزائی قلعه - استادیار، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
کامران خیرعلی پور - استادیار، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران

در مطالعه حاضر دمای آب خروجی از جمع کننده خورشیدی صفحه تخت با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی (ANN) و تخمین گر بردار پشتیبان (SVR) در دو حالت مدل و با نتایج تجربی مقایسه شد. نتایج نشان داد که با افزایش پارامترهای ورودی مدل ها، دقت مدل افزایش یافت. بر اساس نتایج  مقادیر R۲، MSE و MAPE در روش SVRبرای مدل اول به ترتیب برابر ۹۷/۰، ۲۵/۳ و  ۷۷/۲ و برای پارامترهای مدل دوم به ترتیب برابر ۹۹/۰، ۱۰/۰ و ۵۵/۰ به دست آمد. در حالی که این مقادیر برای روش ANN برای مدل اول به ترتیب برابر ۹۹/۰، ۰۲/۰ و ۲۸/۰، و برای مدل دوم به ترتیب برابر ۹۹/۰، ۰۱/۰ و ۱۹/۰ به دست آمد. نتایج نشان داد که مدل شبکه عصبی مصنوعی نسبت به مدل تخمین گر بردار پشتیبان با دقت بیشتری دمای آب خروجی از جمع کننده خورشیدی صفحه تخت را پیش بینی کرد.

تخمین گر بردار پشتیبان, جمع کننده خورشیدی, دمای آب, شبکه عصبی مصنوعی