آرش خوش بخت - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه – دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه گیلان - رشت
جواد رزاقی - استادیار گروه عمران - دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه گیلان - رشت

اتصال پای ستون یکی از مهمترین عناصر سازهای در ساختمانهای فولادی میباشد که میزان گیرداری آن تاثیر قابل ملاحظهای بر نتایج تحلیل و نیزرفتار واقعی سازه تحت بارهای ثقلی و جانبی دارد. عوامل زیادی، از جمله ضخامت کف ستون، تعداد و قطر میل مهارها و نیز ابعاد سختکنندهها،به ،ABAQUS بر گیرداری اتصال پای ستون مؤثر میباشند. در تحقیق حاضر، با انجام تحلیلهای غیرخطی با استفاده از نرم افزار اجزای محدودبررسی تأثیر هر یک از پارامترهای یاد شده بر عملکرد اتصال پای ستون پرداخته شده است. نتایج تحلیلهای اجزای محدود شامل رفتار لنگر- دوران پای ستون و نیز نحوه گسترش و توسعه تنشها و تغییر شکلها نشان میدهند که تغییر در مشخصات هر کدام از اجزای مختلف اتصال، سبب تغییر در عملکرد و میزان گیرداری اتصال پای ستون میشود. این آثار با توجه به پارامترهای موثر در اتصال پای ستون، دسته بندی و ارائه گردیدهاند.

گیرداری، اجزای محدود، اتصال پای ستون، مفصل پلاستیک