مسعود رضایی
حمید موحدمحمدی
علی اسدی
خلیل کلانتری

یادگیری الکترونیکی پیشرفت مهمی در زمینه تدریس و یادگیری در آموزش عالی کشاورزی است. اینترنت و فناوری های مبتنی بر وب از آن جهت مهم می باشند، که ارتباطات بین دانشجویان و اعضای هیات علمی را تسهیل و افزایش می دهند و ابزارهایی فراهم می نمایند که ابتکار و خلاقیت دانشجویان را تقویت می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی صلاحیت های مورد نیاز اعضای هیات علمی دانشکده های کشاورزی برای تدریس در نظام یادگیری الکترونیکی انجام شده است. این تحقیق از نوع پیمایشی می باشد و از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، اعضای هیات علمی دانشکده های کشاورزی دانشگاه های تربیت مدرس، تبریز، مازندران، شیراز و فردوسی مشهد می باشند که با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای، ۸۰ نفر از آنان انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته اند. داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS و آماره های توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد بین صلاحیت اعضای هیات علمی دانشکده های کشاورزی در زمینه های فناوری، ارتباطات، مدیریت زمان، محتوا و آموزش برخط در وضع موجود و مطلوب در سطح ۱ درصد تفاوت معنی داری وجود دارد.

یادگیری الکترونیکی, آموزش کشاورزی, تدریس, صلاحیت, عضو هیات علمی