مهدی مقید - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد ژئوتکنیک دانشگاه شریف

شبکه راه با عنوان یا سامانه زیرساختی در معرض تاثیرات عوامل تنش زای تدریجی مختلف مانند تغییرات آب و هوایی، رشد با کاهش ترافیک، زوال روسازی و رویدادهای ناگهانی مانند بلایای طبیعی قرار دارند. توانایی و ظرفیت سیستم های زیر ساخت برای مقابله با اثرات این عوامل تنش زا به عنوان تاب آوری شناخته می شود. سازمان هایی که وظیفه تصمیم گیری و مدیریت این زیرساخت ها را برعهده دارند به دلیل عدم قطعیت عمیق، محدودیت های بودجه، کمبود دانش و ... برای افزایش تاب آوری بلند مدت سامانه های زیر ساخت تحت تاثیر عوامل تنش زا خارجی، با چالش های مهمی مواجه هستند. هدف این مطالعه تویعه یک چارچوب جدید برای ارزیابی تاب آوری بلند مدت و کمک به مدیریت سامانه های زیر ساختی به خصوص شبکه راه می باشد تا برنامه ریزی و تصمیم گیری جهت انطباق و تاب آوری بیشتر این سامانه ها را تسهیل کند. با استفاده از شبیه سازی عامل بنیان و ترکیب آن با مدل پیش بینی شبکه عصبی مصنوعی، تاثیر سطح بودجه، رفتار کاربر، سناریوهای مختلف تعمیر و نگهداری و تغییرات اقلیمی بر عملکرد کلی و در نتیجه تای آوری بلند مدت شبکه راه مورد بررسی قرار گرفته است. از این مدل برای به تصویر کشیدن رژیم های عملکرد سامانه تحت سناریوهای مختلف استفاده شده است تا امکان تشخیص تغییر رژیم را برای ارزیابی تاب آوری بلند مدت فراهم سازد. نتایج بدست آمده اهمیت چارچوب پیشنهادی برای تصمیم گیری و مدیریت زیر ساخت را نشان می دهد. در این تحقیق مدل های ارزیابی عملکرد زیر ساخت راه با مرور مطالعات پیشین مورد بررسی قرار گرفته است.

عملکرد زیرساخت، زیر ساخت راه، شاخص های عملکرد، مدل های عملکرد